Lijstaanvoerders Oleg Korneev en Khoi Pham gingen in de slotronde voor de zekerheid van een behoorlijke gedeelde geldprijs en speelden hun partij in tien zetten remise. Jammer voor de volgers die graag nog wat spektakel hadden gezien, maar zo gaat het vaker. Ze geven Max Warmerdam hiermee wel de kans om het toernooi alleen op zijn naam te schrijven, maar dan moet hij wel winnen van het jeugdtalent Roger Labruyere. De partij lijkt nog in evenwicht.

Interessant is ook de partij tussen Jan Boekelman en Mees van Osch. Niet om de toernooizege maar uit oogpunt van theoretisch belang. Mees besloot zijn tegenstander op te zoeken op diens specialiteit: de Averbach-variant van het Konings-indisch (of hij heeft het bericht van vanochtend op deze site gemist).

In elk geval kwamen de zetten in rap tempo op het bord. Jan Boekelman zit nog steeds ‘in zijn boek’ – in de betekenis van ‘is op bekend terrein’ en gebruikte voor zijn eerste twintig zetten minder dan een kwartier bedenktijd. Ook Mees speelde vrij snel maar heeft toch twintig minuten minder op de klok.

Het is uitgerekend de variant die de auteur uitputtend behandelt. Ik schreef vanochtend enkele lovende woorden over het door Thinkers Publishing uitgegeven boek, een praktische test, waarbij de auteur in zekere zin wordt overhoord, is momenteel in volle gang. Boeiend!